Περιβαλλοντική Διαχείριση Εσωτερικών και Παράκτιων Συστημάτων

Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων:

Το μάθημα αναφέρεται στην εκτίμηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των επιφανειακών υδατικών συστημάτων σε σχέση με τα επίπεδα φόρτισης ρύπων, ευτροφισμού και ρυθμού ανανέωσης των υδάτινων μαζών σε ποτάμια, λίμνες και ταμιευτήρες, και ταξινόμηση αυτών σύμφωνα με την Οδηγία της Ε.Ε. 2000/60 και του Π.Δ. 51/8-3-2007. Οι διδακτικοί στόχοι είναι να γνωρίσουν οι φοιτητές: (α) τις έννοιες που σχετίζονται με τα εσωτερικά ύδατα (ποτάμια, λίμνες, ταμιευτήρες, υγρότοποι) και παράκτια ύδατα, (β) τις διεργασίες μετασχηματισμού των θρεπτικών στοιχείων στα εσωτερικά και παράκτια ύδατα, (γ) τις διαχειριστικές πρακτικές για τη διαχείριση των επιφανειακών υδατικών συστημάτων και τη μείωση της ρύπανσης αυτών, (δ) τα σύγχρονα διαχειριστικά εργαλεία όπως είναι τα υδρολογικά μαθηματικά μοντέλα τα οποία εφαρμόζονται για τον έλεγχο εναλλακτικών σεναρίων διαχείρισης.
Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής θα είναι σε θέση:

• Να γνωρίζει τα αντικείμενα της Περιβαλλοντικής Διαχείρισης.
• Να γνωρίζει και να κατανοεί τις φυσικοχημικές διεργασίες που συμβαίνουν στα υδατικά συστήματα.
• Να γνωρίζει την Ευρωπαϊκή και Εθνική Νομοθεσίας σχετικά με τα εσωτερικά και παράκτια υδατικά συστήματα.
• Να γνωρίζει τα μαθηματικά μοντέλα που σχετίζονται με επιφανειακά υδατικά συστήματα.

Περιεχόμενο Μαθήματος:

1. Εισαγωγή, χρήσιμοι ορισμοί, περιβαλλοντική διαχείριση.
2. Νομοθεσία εσωτερικών υδάτων και παράκτιας ζώνης.
3. Πηγές ρύπανσής υδατικών συστημάτων, διάκριση πηγών ρύπανσης.
4. Ισοζύγιο μάζας(νερού και θρεπτικών στοιχείων) και οξυγόνου στα υδατικά συστήματα. Βασικές αρχές λιμνολογίας, θερμική στρωμάτωση, διείσδυση ηλιακού φωτός.
5. Το άζωτο και ο φώσφορος στα υδατικά συστήματα, λόγος Ν/Ρ.
6. Ευτροφισμός, δείκτες τροφικής κατάστασης των υδατικών συστημάτων, αντιμετώπιση του ευτροφισμού.
7. Μαθηματικά μοντέλα ποιότητας επιφανειακών υδάτων: το μοντέλο SWAT.
8. Το μοντέλο WASP
9. Το μοντέλο QUAL2E
10. Παράκτια ζώνη και παράκτια συστήματα.
11. Διάβρωση παράκτιας ζώνης.
12. Ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ρύπανση από βαρέα μέταλλα.
13. Διαχείριση της παράκτιας ζώνης.

Συνιστώμενη Βιβλιογραφία:

• Αντωνόπουλος, Β. Ζ. 2010. «Υδραυλική Περιβάλλοντος και Ποιότητα Επιφανειακών Υδάτων», ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α. ΤΖΙΟΛΑ.
• Πούλος Σ. και Καρδίτσα Α., 2020. «Εφαρμοσμένη Περιβαλλοντική Ωκεανογραφία: Εισαγωγή στη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης»
• Σημειώσεις και ασκήσεις του διδάσκοντα.
• Chapra S.C., 1997, «Surface Water – Quality Modeling». McGraw-Hill Book Company, New York.
• Eutrophication, 1982. «Eutophication of waters, monitoring, assessment and control», Organization of Economic Co-operation and Development, Paris, France.
• Alder, J., 2003: Distribution of estuaries worldwide. Sea Around Us Project, UBC, Vancouver, B.C. (Canada).
• Allee, R., M. Dethier, B. Brown, L. Deegan, R.G. Ford, et al. 2000: Marine and Estuarine Ecosystem and Habitat Classification. NOAA Technical Memorandum NMFS-F/SPO-43, Silver Spring, MD (USA).
• Beman J.M., K.R. Arrigo, and P.A. Matson, 2005: Agricultural runoff fuels large phytoplankton blooms in vulnerable areas of the ocean. Nature, 434:211–214.
• Burke, L., Y. Kura, K. Kassem, C. Ravenga, M. Spalding, and D. McAllister, 2001: Pilot Assessment of Global Ecosystems: Coastal Ecosystems. World Resources Institute (WRI), Washington, D.C. (USA), 94 pp.